Ορίζω τον εαυτό μου στο Τώρα με τη ρευστότητά του, ως μια υποκειμενικότητα καθ’ υπέρβαση που ρόλος της είναι να εκφράζεται ή να χάνεται πάντοτε με την μεγαλύτερη ακρίβεια, περνώντας από το ένα στο άλλο, εγγράφοντας εικόνες στατικές ή χρονοκαθυστερημένες, εστιάζοντας περισσότερο στη διαδικασία κατασκευής και σε μια δραστηριότητα του ματιού. Δομώντας ένα μετά-υπαρξιακό σενάριο ή θεώρηση που αναδιατυπώνει τη θεωρία του βλέμματος, δραματοποιεί τους μηχανισμούς της όρασης ή αντικειμενοποιεί τις κινήσεις του ματιού, αντανακλώντας την ψυχική κατάσταση (συν)τετριμμένων (Α)· πάντα με μια αναστοχαστική διάθεση ολοκληρωτικά επινοημένη, διφορούμενη και επαναληπτική. Αναρωτιέμαι τι κάνουν διαφορετικά (Α) την κρίσιμη εκείνη στιγμή και ποια είμαι εγώ που μιλάω;
Η Έφη είναι φωτογράφος – σκηνοθέτις (Σχολή Κινηματογράφου και Τηλεόρασης Λυκούργου Σταυράκου) και ιδρύτρια του kammerspiel_project space στην Αθήνα. Έχει βραβευτεί από την ARTWORKS (2021) και είναι Fellow του Προγράμματος Υποστήριξης Καλλιτεχνών Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος.