Οι ARTWORKS Fellows Αλέξης Φιδετζής και Μανόλης Δασκαλάκης-Λεμός, Δήμητρα Δημοπούλου, Νατάσα Ευσταθιάδη (με τους Arbit City Group), συμμετέχουν στην έκθεση The European endemic species, στο Γενί Τζαμί, στη Θεσσαλονίκη, σε επιμέλεια Θάλειας Στεφανίδου και Νίκου Μυκωνιάτη. Η έκθεση διοργανώνεται από τη Δημοτική Πινακοθήκη Θεσσαλονίκης και εντάσσεται στο πρόγραμμα των 53ων Δημητρίων.
Στην πλέον επικρατούσα μυθολογική εκδοχή η Ευρώπη γονιμοποιεί την πολιτισμική προελληνική εποχή του Μινωικού Βασιλείου. Ο Πλάτωνας στο Φαίδωνα κάνει μνεία για τον γνωστό κόσμο της εποχής του, ούτε μεγάλο, ούτε μικρό, αυτόν που η γεωγραφική του επικράτεια εκτείνεται από τις Ηράκλειες Στήλες έως τον Φάση ποταμό, ακρότατο όριο προς ανατολάς.
Η εμπειρία των ημερών μας για την Ευρώπη ως Πόλη/Ήπειρο αναζητά μέσω πολλαπλών πειραματισμών μία ταυτότητα συλλογικότητας σε πλαίσιο που στηρίζει τις βασικές εξαγγελίες του Schuman σχετικά με την αποδοχή ισοτιμίας και την πραγματική αλληλεγγύη μεταξύ των κρατών μελών της διευρυμένης οικογένειας.
Η αμηχανία του σημερινού Ευρωπαίου να αντιμετωπίσει την ιδεολογική ρευστότητα σε κάθε επίμαχο τομέα πολιτισμικής εξέλιξης υπαγορεύει προσδοκίες προκειμένου να δημιουργηθεί εσωτερική συνοχή, ενώ η καθαυτό καλλιτεχνική κοινότητα ενεργοποιεί συστήματα σκέψης, κάνοντας χρήση διαχρονικών συμβόλων. Επινοήσεις, ακόμη και παραδοξολογίες, ενσωματώνουν στην εικαστική περιπέτεια αποφασιστικά το τυχαίο, ως καταλύτη της δημιουργικής διαδικασίας και πράξης.
Η Ευρώπη με τον ταύρο, σχέδιο σε χαρτί της Χριστίνας Σαραντοπούλου φράσσει ως ευαίσθητος υμένας την είσοδο στον εκθεσιακό χώρο. Τα σχέδια σε χαρτί του Δημήτρη Δημητριάδη, υφολογικά υβρίδια ή ρευστές χρωματικές φόρμες διανοητικής ζωής, λειτουργούν ως πολλαπλές εκδοχές εξαχνομένων όντων. Οι ψηφιακά επεξεργασμένες εικόνες της Νάντιας Καλαρά, προσομοιώσεις πολιτισμικών τόπων και τοπίων, με τα αναγνωρίσιμα στελέχη/απομεινάρια άλλων εποχών, χωρίς την παρουσία ανθρώπου, σκηνογραφούν μια κυριολεκτική ερειπιογραφία. Η εγκατάσταση του Αλέξη Φιδετζή μπροστά από την κεντρική κόγχη του μνημείου, δημιουργεί ένα παραπέτασμα, μεταφορά της περιπέτειας του λυόμενου ελληνικού περιπτέρου στην εμπορική έκθεση του Παρισιού το 1900, το οποίο κατέληξε ως ναός του Αγίου Σώστη στην Αθήνα. Οι τρεις ενδυματολογικές προτάσεις της ομάδας PieTa (Ελευθερία Στόικου-Βενετία Κουτσού), δίνοντας έμφαση σε διαχρονικά υφολογικά στοιχεία στην αντίληψη εσώρουχο/εξώρουχο, λειτουργούν ως υπομνήσεις ενδύματος, αλλά και ως τοτεμικά μανεκέν.
Στον όροφο του κτιρίου η ομάδα των εικαστικών Arbit City Group παρουσιάζει τη δεύτερη πράξη της επικής τους ραπ όπερας. Πρόκειται για έργο καθρέπτη, ως κειμενική καταγραφή του ευρωπαϊκού εξωραϊσμού της ελληνικής πραγματικότητας σε συνδυασμό με τον «ερωτισμό» του Αιγαίου, όπως αυτός καταγράφεται από την ιστορία των Ελλήνων πλοιοκτητών. Εξάλλου οι αρχιτέκτονες Ελίνα Αγγέλη, Κατερίνα Κοτζιά, Χριστίνα Ματίκα, Ισίδωρος Πλακωτάρης, Νίκος Χατζηδάκης με τις προβολές τους παράγουν δημιουργικά σχόλια αξιοποιώντας τα αρχεία τους.
Συμμετέχουν οι:
Arbit City Group (Μανόλης Δασκαλάκης-Λεμός, Δήμητρα Δημοπούλου, Κρήνη Δημοπούλου, Νατάσα Ευσταθιάδη, Γιάννης Μουράβας), Δημήτρης Δημητριάδης, Νάντια Καλαρά, ομάδα PieTa (Ελευθερία Στόικου-Βενετία Κουτσού), Χριστίνα Σαραντοπούλου, Αλέξης Φιδετζής.
Αρχιτεκτονικά Posters: Ελίνα Αγγέλη, Κατερίνα Κοτζιά, Χριστίνα Ματίκα, Ισίδωρος Πλακωτάρης, Νίκος Χατζηδάκης.
Διάρκεια έκθεσης: 2.10.2018-13.10.2018